Brawo On/Ona/Oni

Kobieta pracująca żadnej pracy się nie boi. A mężczyzna? Chyba też. Pomagam przy dystrybucji miejskiego biuletynu (przyznaję się do jego ojcostwa). Dziś widziałem coś, co napawa mnie dumą. Część z Was zapewne wie, że walczymy o podwórko talentów Nivea. To plac zabaw, który może powstać przy Zygmuntowskiej. Może, ale warunkiem jest zaangażowanie mieszkańców w internetowe głosowanie. Na FB co chwila ktoś przypomina, że trzeba wejść na stronę podworko.nivea.pl lub ściągnąć mobilną aplikację. I super.  Ale dziś na swej drodze spotkałem zwykłe papierowe ulotki, namawiające do głosowania. Ktoś społecznie się natrudził, wyprodukował i rozniósł do skrzynek. I to w dość dużej odległości od Zygmuntowskiej. Parafrazując oklepane hasło reklamowe: Brawo On/Ona/Oni – kimkolwiek są. Zaraz skończę pisać i całą rodziną znów oddamy cztery głowy. Jest naprawdę nieźle – wciąż znajdujemy się w piątce, która ma szansę zdobyć upragnione trofeum. Byle nam cierpliwości starczyło – pamiętajcie, że głosujemy do 21 czerwca.

Ps. W miejskim biuletynie też jest o konkursie. Zajrzyjcie na stronę 7.

Reklamy

W idealnym świecie

Kilka miesięcy temu osoba, którą nieźle znam i która dobrze orientuje się w sprawach mareckich , napisała na FB, że w tym mieście nic się nie dzieje – oczywiście w kontekście inwestycyjnym. Postanowiłem sprawdzić, jak wielkie jest to NIC za 2017 r. I nie będę pisał o obwodnicy, która jest inwestycją państwa, tylko o projektach samorządowych. Tych z Marek.

• Pierwsze NIC – Skończona rozbudowa Szkoły Podstawowej nr 1. W grudniu 2016 r. odebraliśmy pozwolenie na budowę, z kopyta ruszyły prace budowlane i we wrześniu dzieciaki mogły korzystać z nowego bloku edukacyjnego oraz hali sportowo-widowiskowej.
  
• Drugie NIC – Budowa Zagłoby – w ciągu niecałego roku powstało 1,1 km drogi – jak to mówią młodzi – w pełnym wypasie – z odwodnieniem, oczyszczalnią wód opadowych, drogą rowerową, chodnikiem i nową nawierzchnią. Inwestycja z ogromnym – jak na nasze możliwości – dofinansowaniem: 3 mln od wojewody, 2 mln zł od powiatu. O Zygmuntowskiej, której budowa zakończy się w 2018 r., napiszę trochę dalej.
• Trzecie NIC – Przebudowa Staszica, Kołłątaja i Równej – jest nowy asfalt, jest odwodnienie (koniec z kałużami na skrzyżowaniu przy Kościuszki), jest chodnik wzdłuż Równej.
• Czwarte NIC – Mieszkańcy ptasich ulic pożegnali się z dołami przy Sokolej. Latem ulica, która łączy Lisa-Kuli z Wesołą, dostała nową, asfaltową nawierzchnię, garby oraz elementy poprawiające bezpieczeństwo ruchu (bariery przy rowie).
• Piąte NIC – W trybie przyśpieszonym został sfrezowany i wyremontowany spory fragment Okólnej – od zakrętu z Grunwaldzką do Bielówek. Kolejny odcinek – od Bielówek do Słonecznej (już w wersji full wypas) powstanie w tym roku za sprawą porozumienia między urzędem miasta a Hillwoodem (za remont płaci prywatna spółka).
• Szóste – Nakładki asfaltowe – jest jeszcze trochę ulic w Markach, gdzie odwodnienie można poprowadzić liniowo. W 2017 r. roku nową nawierzchnię dostały: Letnia, Niecała, Łąkówek, Ziołowa, Poprzeczna, Fiołkowa.
  
• Siódme – Zwykłej nakładki nie można położyć przy Poznańskiej. Tam konieczna ingerencja podziemna – w budowę kanalizacji deszczowej. Ten etap prac na ponad trzystumetrowym odcinku tej ulicy został zrealizowany, w 2018 r. czekają nas prace już „na powierzchni”.
• Ósme – Rozpoczęły się roboty przy budowie parkingów przy Dużej i Sportowej. Na początku 2017 r. rozstrzygnęliśmy przetarg w formule „zaprojektuj i zbuduj”. Jesienią projekty były gotowe i ruszyły roboty. Na wiosnę oba obiekty będą gotowe. To również inwestycja, którą pokrywają środki zewnętrzne – konkretnie UE.
• Dziewiąte – Dwa zespoły kamienic, które leżą wzdłuż Piłsudskiego, przestały straszyć. Nowe tynki, nowe okna, wentylacja – te obiekty znów mogą być wizytówką Marek. Jeszcze nie wszystkie, ale tym dalej.
  
• Dziesiąte – Kończy się remont Fabrycznej 3. Wnętrza są gotowe, pozostają kwestie związane z odpaleniem mediów i wyposażeniem. Będzie to miejsce spotkań mieszkańców i organizacji pozarządowych, z kameralnym kinem w Markach.
• Jedenaste – W tym roku rozstrzygnięte zostały trzy przetargi na budowę oświetlenia w mieście – instalowaliśmy je bądź wzdłuż całych ulic, bądź uzupełnialiśmy.
• Dwunaste – Znów solidny fragment rowów melioracyjnych został – przepraszam za słowo – odpicowany. Tym razem prace toczyły się w rejonie Wilczej, Dzikiej, Sowińskiego. Znów udało nam się zdobyć dofinansowanie tej inwestycji z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.
• Trzynaste – W ramach budżetu obywatelskiego powstały dwie siłownie plenerowe oraz chodnik i doświetlone przejścia dla pieszych przy Okólnej.
  
• Czternaste- nowa droga dojazdowa na Marcovii wraz z odwodnieniem
• Piętnaste – coś, czego jeszcze nie widzicie, czyli projekty przebudowy mareckich ulic. A od tego się wszystko zaczyna….

 

Inwestycji byłoby jeszcze więcej. Oczywiście gdybyśmy żyli w świecie idealnym, gdy nie pojawiają się żadne problemy. Ale żyjemy w świecie rzeczywistym, więc jak są problemy, to trzeba się z nimi „brać za bary” …

1. Mielibyśmy przebudowane otoczenie Pomnika Dziesięciu Powieszonych. Na tym terenie powstanie Skwer Pamięci Narodowej. Na początku ubiegłego roku ogłosiliśmy przetarg w formule „zaprojektuj i zbuduj”. Niestety, nie stanęła do niego żadna firma. W tej sytuacji zdecydowaliśmy, że projekty powstaną w urzędzie – tak, by wykonawca (którego, mam nadzieję, uda się tym razem wyłonić) miał ułatwione zadanie.
2. Dwukrotnie podchodziliśmy do przetargu na budowę placu miejskiego przy Sportowej (są tam m.in. zaszyte inwestycje z mareckiego budżetu obywatelskiego). Do pierwszego przetargu nikt się nie zgłosił, do drugiego jedna firma – jednak jej oferta dwukrotnie przekraczała kosztorys. W tym roku – trzecie podejście.
3. W 2017 roku też moglibyśmy mieć wyremontowane osiem kamienic przylegających do Piłsudskiego. Niestety, musieliśmy odstąpić od umowy z firmą, która wygrała pierwszy przetarg, a która spóźniała się z wykonawstwem. Udało się zrealizować prace przy sześciu numerach, w ty roku – kolejny przetarg.
4. Nie udało się w poprzednim roku zrealizować większości prac przy Zygmuntowskiej (wspólna inwestycja z ul. Zagłoby). Tym razem okazało się, że na przeszkodzie stanęły podziemne kolizje – co innego było w papierach, co innego – w rzeczywistości. Dlatego ten odcinek wymagał przeprojektowania. Dokończenie robót – w 2018 roku (wykonawca jest).
5. Prawdopodobnie mielibyśmy wykonany pierwszy etap prac przy ul. Lisiej, czyli wybudowaną kanalizację deszczową. Do pierwszego przetargu stanęła tylko jedna firma, znacząco w ofercie przekraczając kosztorys. W tej sytuacji zdecydowaliśmy się powtórzyć przetarg i wydłużyć termin realizacji. Efekt? Umowa z wykonawcą została podpisana. I jest dużo taniej niż oferta w pierwszym postępowaniu.
6. Rozpoczęlibyśmy prace przy budowie ścieżki rowerowej wzdłuż rzeki Długiej. Tu jednak powtórzyła się sytuacja z ulicy Lisiej. W przetargu oferty były zbyt drogie – powtórka postępowania przyniosła dobre efekty. W tym roku droga na wale powinna powstać – umowa z wykonawcą została podpisana.
7. Z powodów prawnych (protesty wobec ZRID) opóźniało się ogłoszenie przetargu na przebudowę Sosnowej i Kościuszki. To projekt, który skalą przypomina remont Zygmuntowskiej i Zagłoby. Gdy jesienią ogłosiliśmy przetarg, byliśmy srodze zawiedzeni. Żadna firma nie złożyła oferty. Czekamy na oferty w drugim przetargu.

Początek roku będzie obfitował w przetargowe rozstrzygnięcia. Nie tylko te zlecone przez ratusz, ale również Mareckie Inwestycje Miejskie, które zajmą się tematem rozszerzenia bazy edukacyjnej w naszym mieście. Wśród tych przetargów jest jedno z największych w ostatnich latach – budowa kompleksu edukacyjnego przy Wspólnej. Na początku stycznia otwarcie ofert – to tytułem, że NIC nie dzieje się w Markach… Aaa – no i jeszcze rozbudowa przedszkola przy Dużej i szkoły przy Szkolnej.

Z niepokojem i nadzieją

Mieszkam daleko od Zieleńca. Czasami wybieram się tam na przejażdżkę rowerową, dojeżdżając od strony ulicy Wesołej. Przez kilka lat, gdy rozpoczynałem moją przygodę z Markami, dziwiłem się, że Zieleniec jest swego rodzaju wyspą, połączoną z Markami Sowińskiego i Stawową (wówczas jeszcze bez chodnika). Chodnik się pojawił, ale kończył się przy skrzyżowaniu z Sowińskiego. Ten brakujący fragment infrastruktury dla pieszych do Głównej bolał. Jeszcze bardziej, gdy pojawiła się droga rowerowa i chodnik z prawdziwego zdarzenia przy Sowińskiego.

Mam nadzieję, że ta przerwa zniknie. Marecki ratusz ogłosił przetarg, który spowoduje, że… Zieleniec będzie mieć połączenie z Markami z prawdziwego zdarzenia. Odwodnienie, nowy asfalt (Główna i boczne ulice), droga rowerowa od Sowińskiego aż do obwodnicy, nowy chodnik – to wszystko może się pojawić w przyszłym roku. Kasy do inwestycji dosypuje UE.

Teraz piłeczka jest po stronie firm. Nieprzypadkowo o tym piszę. W styczniu 2016 r. byłem na otwarciu ofert na przebudowę Pomnikowej. Wpłynęło wówczas 13 ofert. Piękne czasy dla zamawiających, które na razie minęły i szybko nie wrócą. Dziś w przetargu drogowym wpływa jedna, dwie, góra pięć ofert. Nie widać też rywalizacji na poziomie cen – koszty pracy i materiałów poszły w górę. Dlatego z niepokojem i zaciekawieniem będę czekał na dzień otwarcia ofert na przebudowę dróg na Zieleńcu. I nadzieją, że w przyszłym roku zmieni się nie do poznania.

Nie tu jest problem

Spotykam inteligentnych i mądrych ludzi, którzy z niepokojem mnie pytają – co będzie z Okólną, przez to centrum tiry zaleją znów Marki. Tłumaczę cierpliwie, że to zestawianie myszy i słonia. Liczby pojazdów, która już jest (wszak to teren przemysłowy) i pojawi się na odcinku Okólnej i Słonecznej, nie można porównywać z liczbą tych, które są obecnie w tranzycie. Ale cóż, rządzą nami emocje. Sporo rzeczowości do dyskusji wnosi materiał z ostatniego Ekspresu Mareckiego, napisany przez Michała Jarocha. Jego zdaniem, problem z tirami (i nie tylko) będziemy mieć w innym miejscu. I ja się z tym zgadzam…. Poniżej przedruk

O szkołach, drogach, budżecie obywatelskim…

Na fejsiku niedawno obiecałem, że wrzucę dwa teksty z nowego numeru Expresu Mareckiego. Na niedzielę – wywiad z burmistrzem. Nie lubię otwierać PDF, dlatego wklejam rozmowę „na żywca” – oczywiście za zgodą wydawcy. Wywiad jest „z zębem” – to nie jest poklepywanie, tu są pytania o tematy, które często poruszane są na forach internetowych.

EM: Jedynka rozbudowana. Wykonawca zdążył zrealizować prace przed terminem, dzieci poszły do szkoły. Co dalej?

Jacek Orych: Widzę, że przechodzimy od razu do konkretów. Ledwo zamknęliśmy jeden etap, a musimy przejść do kolejnego…

– Bo, jak burmistrz, zdaję sobie sprawę, że miasto stale toczy wyścig z czasem.

– I to najlepiej widać po sprawach związanych z edukacją. Zostaliśmy i nadal jesteśmy poddawani – można powiedzieć – egzaminowi z szybkiego reagowania. Nałożyły się na nas dwie kwestie: z jednej strony – zastany przeze mnie brak inwestycji w poszerzenie bazy edukacyjnej, z drugiej – zmiany w edukacji, wydłużające naukę w szkołach podstawowych oraz zajęcia w przedszkolach. Na to nakłada się rosnąca liczba mieszkańców, których witamy z otwartymi ramionami.  Ale szkoły i przedszkola nie są z gumy. Oddając „Jedynkę” rozwiązujemy część problemów z bazą edukacyjną, powtarzam – część…

– Czyli…

– Najgorętszy temat to przedszkola. Miasto, w przeciwieństwie do Ząbek, nie zbudowało w poprzednich kadencjach ani jednego. Po tegorocznej rekrutacji zostało około 100 dzieci bez miejsca w przedszkolu. W końcu udało się je znaleźć, ale jest to rozwiązanie tymczasowe. Dlatego w tempie ekspresowym musimy rozbudować przedszkole przy ul. Dużej. Postawimy je w systemie modułowym. Jeśli nic nieprzewidzianego się nie zdarzy, otworzymy je na początku przyszłego roku. Znajdzie się tam ponad 200 miejsc dla dzieci.

– A co z gimnazjum przy Wspólnej?

– Zmieniliśmy projekt – nie mieliśmy wyjścia po reformie edukacji. W nowej wersji będzie to podstawówka. Zamiast 800 dzieci będzie się tam uczyć 1200. Proszę zobaczyć, jak zwiększa się zabudowa w tej części Marek. Zaplanowaliśmy ogłoszenie przetargu jesienią. Z deklaracji prezesa Mareckich Inwestycji Miejskich, instytucji, która jest odpowiedzialna za realizację tej inwestycji, wykonawca powinien być wybrany do końca roku – tak, by na wiosnę 2018 r. ruszyły roboty. Trzymam kciuki, by we wrześniu 2019 r. można było przeciąć wstęgę i wpuścić dzieci do klas. Do tego równolegle będzie procedowana rozbudowa Szkoły Podstawowej nr 2, która jest w tej chwili najbardziej obciążoną placówką.

 – Będą chętni do budowy? Ostatnio w przetargach na terenie Polski często zdarza się tak, że nikt się nie zgłasza. Firmy narzekają, że nie mają mocy przerobowych.

– Niestety, u nas też się tak zdarzyło, a dotyczy to inwestycji, która wyjątkowo leży mi na sercu – budowy placu miejskiego przy Sportowej. Nie zawieszamy jej na kołku – nadal będziemy szukać wykonawcy. Co do szkół – liczę, że ogłoszenie postępowań przetargowych w tym roku z wizją wykonania prac w przyszłym i kolejnych zachęci firmy do startu. Pod koniec roku będą budowały portfel zamówień na kolejne lata – Marki zapraszają. Tym bardziej, że budowa energooszczędnego kompleksu przy Wspólnej to też fantastyczna wizytówka – nie tylko dla miasta, ale również wykonawcy.

– Z edukacji zejdźmy na drogi. Co nas czeka jeszcze w tym roku?

– W budowie jest Zygmuntowska i Zagłoby. To największa inwestycja drogowa warta około 10 mln zł. Kończą się prace przy Staszica, Kołłątaj, Równej oraz Sokolej. Jesienią zaczną się prace przy parkingach „Parkuj i Jedź” przy Dużej oraz Sportowej. Ogłosiliśmy przetargi na Poznańską i Lisią.

– A ciąg Kościuszki i Sosnową?

– Przetarg ogłosimy w tym roku. Trochę to potrwa, bo jest to postępowanie z udziałem unijnych pieniędzy. Dlatego gros prac będzie realizowana w przyszłym roku. Przebudujemy skrzyżowanie z Okólną, odwodnimy drogę, położymy nowy chodnik i ścieżkę rowerową. Podobnie będzie z Główną i przyległymi.

– A co z Karłowicza-Sobieskiego i Modrzewiową? W tym roku liczyliśmy na budowę.

– Wybrany w przetargu projektant potrzebował więcej czasu. Zdarzają się nieprzewidziane sytuacje, które opóźniają proces inwestycji. Ja chcę tylko zapewnić – z niczego się nie wycofujemy, jeśli coś obiecaliśmy, to zrealizujemy. I przepraszamy za ewentualne opóźnienia. Zdaję sobie sprawę, że mieszkańcy niecierpliwie czekają na inwestycje, których w poprzedniej kadencji nie doświadczali.

– Ci z dużym stażem mówią, ze burmistrz robi tylko nowym mieszkańcom, ci nowi – że tylko „starym”.

– Najważniejsze – mówią, że robię. Od tego jestem. A gdy spojrzycie na mapę inwestycji, zobaczycie, że nie robię dla „starych” i „młodych”, tylko dla wszystkich. Tak jak budowę Jedynki, do której pójdą wnuki „starych” i dzieci „nowych”.

– Ale z realizacją budżetu obywatelskiego idzie jak po grudzie…

– Gdybyśmy latem wyłonili wykonawcę placu przy Sportowej, wynik byłby lepszy. To tam były ulokowane dwa projekty z budżetu obywatelskiego. Ale fakt – tu mamy opóźnienia. Podkreślam jeszcze raz – nie mam zamiaru rezygnować i zachęcam do głosowania w nowej edycji.

– Cofnijmy się nieco w czasie. Co wydarzyło w sierpniu 2009 roku?

– Trzymam do tej pory okładkę „Gazety MSG” z zapowiedzią cukierkowej akcji „Tak dla Obwodnicy Marek”.

– Kiedy otwarcie trasy?

– Mam nadzieje, że jak najszybciej. Jestem w stałym kontakcie z Generalną Dyrekcją Dróg Krajowych i Autostrad, inwestorem obwodnicy. Wiem, że naciskają na wykonawców, by zdążyli w terminie.

– Jest satysfakcja z udziału w tym społecznym projekcie?

– Największa z tego, że tylu mieszkańców połączyliśmy pod wspólnym sztandarem. Odliczamy już tylko tygodnie i dni do otwarcia trasy. Życie w Markach zmieni się nie do poznania. Jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki znikną tysiące samochodów ciężarowych, które dziś rozjeżdżają Aleję Piłsudskiego. Mam nadzieję, że uda się przeforsować remont głównej ulicy mareckiej w naszej wersji. W ujęciu symbolicznym – przywracamy ulicę miastu, żegnamy tranzyt i zanieczyszczenia.

– Są jednak mieszkańcy, których martwi bliskość obwodnicy. Mam na myśli tych, którym zredukowano ochronę akustyczną.

– Wystąpiliśmy do GDDKiA z prośbą o przedstawienie kosztów dobudowania ekranów. Jeśli pojawi się taka możliwość, poproszę Radę Miasta o wysupłanie pieniędzy na projekt, który tak naprawdę będzie chronił kilka tysięcy osób.

– A co z centrum magazynowym przy Okólnej? Rzeczywiście TIRy znów zaleją Marki?

– Przekonacie się sami, że nie. Mam wrażenie, że ktoś próbuje dorobić mi gębę. Czytam w internecie, że burmistrz pozwolił. Pozwolenie wydał starosta, bo realizacja inwestycji jest zgodna z prawem. Ja ze swej strony dołożyłem wszelkich starań, by zachęcić inwestora do inwestycji w ogólnodostępną infrastrukturę. I to się udało. Spory kawałek Okólnej zostanie odwodniony, pojawi się tam nowy asfalt, chodniki i ścieżka rowerowa. Gdy miasto miało za to płacić z własnej kieszeni, wydałoby kilka milionów złotych. I nic za to nie obiecywaliśmy inwestorowi, przeciwnie, dalej będziemy go zachęcać do działań z zakresu społecznej odpowiedzialności biznesu – w tym wypadku za wspólną infrastrukturę.

Do trzech razy sztuka

Piątek, piąteczek, piątunio. Dla wielu z Was początek weekendu, dla mnie – ukoronowanie pracy w zespole ds. budżetu obywatelskiego. Ten wieczór ma jednak dla mnie słodko-gorzki smak. Słodki, bo głosowanie ruszyło. Każdy mieszkaniec, który korzysta z internetu, może wejść na stronę zdecyduj.marki.pl i poprzeć co najmniej 3 z 14 projektów. To w Waszych rękach zapadnie decyzja, jak wydać 600 tys. zł Uprzedzając – jestem pewien, że projekty z poprzednich edycji zostaną zrealizowane, w tym tygodniu m.in. wybrano najkorzystniejszą ofertę na budowę chodnika przy szkole przy Okólnej.

Gorzki smak wynika z tego, że projekt, przy którym pracowałem ze Sławkiem, nie wszedł do realizacji. W jednym wpisów opisywałem założenie akcji #zróbmysobieleśną. Chodziło o zaprojektowanie ulicy łączącej Ząbkowską z drogą techniczną przy Piłsudskiego.  Niestety, projekt nie przeszedł przez sito selekcji. Tu jak w soczewce skupiły się zewnętrzne problemy związane z przygotowaniem ulic do modernizacji. Bo po pierwsze, okazało się, że miasto nie ma pełnej własności gruntów i konieczne byłoby uruchomienie procedury wydania Zezwolenia na Realizację Inwestycji Drogowej (ZRID) przez starostę wołomińskiego. Po drugie, okazało się, że na razie nie ma opcji odprowadzenia wód opadowych (duża część Leśnej nie ma takiej możliwości).

Zresztą nie tylko nasz projekt infrastrukturalny przepadł. Przy Wołodyjowskiego również nie ma pełnej własności gruntów. Projekt budowy chodnika przy Bandurskiego (od Biedronki do Piłsudskiego) też odpadł – najpierw trzeba tam wykonać deszczówkę.

Nie zniechęcam się. Za pierwszym razem zawaliłem sprawę nie zgłaszając wniosku (ławeczka Briggsów), za drugim razem – nasz wniosek nie przeszedł. Mówią, że do trzech razy sztuka. Coś na 2018 r. wymyślimy. A na razie zagłosowałem – bo jest w czym wybierać! Macie czas do 30 września.

#ZróbmysobieLeśną

„Zróbmy sobie wnuka” – pewnie część z Was kojarzy zabawny film Piotra Wereśniaka. Niewielka modyfikacja tego tytułu przyszła mi do głowy, kiedy wróciliśmy do pomysłu z ubiegłego roku. Wówczas szykowaliśmy się do kolejnej edycji mareckiego budżetu obywatelskiego. Nasz wybór padł na ulicę Leśną. Zabudowy przybywa, wiele osób tamtędy jeździ, tymczasem stan tej drogi (jak wielu innych) pozostawia wiele do życzenia.

W zeszłym roku na różne sposoby kombinowaliśmy, jak zmieścić się w limicie 150 tys. zł, które – w przypadku skutecznej mobilizacji w głosowaniu – moglibyśmy wygrać. Najpierw szacowaliśmy koszt częściowego sfrezowania ulicy i położenia nowego dywaniku asfaltowego. Za mało. Potem myśleliśmy o wybudowaniu chodnika – sprawa była jednak o tyle problematyczna, że wzdłuż części Leśnej nie ma odwodnienia. A bez tego ani rusz. Wówczas pomysł upadł.

W 2017 r. wróciliśmy do niego w zmodyfikowanej wersji. Doszliśmy do wniosku, że za 150 tys. zł możemy zrobić porządny PROJEKT przebudowy Leśnej. Tak, wiemy, że będzie to „tylko” papier (i to o ile wygramy w głosowaniu). Pytanie – czy „tylko” czy „aż”? Gdy następowała zmiana warty w ratuszu w grudniu 2014 r., szuflady z drogowymi projektami były prawie puste. Tymczasem prace projektowe i uzyskiwanie pozwoleń zajmowało nawet rok z okładem. Machina drogowa ratusza się rozkręca, przebudowy Leśnej w planach na razie jednak nie ma.

Nasz scenariusz jest więc taki: wygrajmy wrześniowe głosowanie, zaprojektujmy Leśną z odwodnieniem (od Gerwazego do Piłsudskiego), spróbujmy zaplanować ciąg pieszo-rowerowy oraz nową nawierzchnię. Jeśli uzyskamy odpowiednio wysokie poparcie w obywatelskim głosowaniu, będziemy mogli liczyć na to, że burmistrz i rada miasta wprowadzą realizację tej inwestycji do budżetu na 2019 r. Ale pierwszy krok należy do nas – dlatego, parafrazując tytuł Wereśniaka – Zróbmy sobie Leśną.

Ps. Jadąc w poniedziałek wieczór, widziałem, że na Leśnej przygotowywane są naprawy cząstkowe. I dobrze. Nie zastąpi to jednak modernizacji z prawdziwego zdarzenia. Tak więc drodzy sąsiedzi, szykujcie się na wrześniowe głosowanie :-).

Najkrótsza droga do zniszczenia drogi

Droga wyrównana. Taka zwykła, gruntówka, jakich w Markach jest ponad 70 km. Ale w sposób szczególny – z użyciem bezpiecznych chemicznych stabilizatorów. Ma służyć znacznie dłużej niż kilka miesięcy. Nawet trzy lata bez żadnego równania. Ukuliśmy nazwę gruntówki 2.0. To taki eksperyment, w którym możemy (musimy?) pomóc. Nie trzeba nic szczególnego – wystarczy przestać myśleć, że jest się na autostradzie. Ja wiem, że jeśli jeździ się po wertepach i nagle wszystko staje się równe, serce zaczyna mocniej bić, a noga – naciskać pedał gazu. Tylko, że jest to najkrótsza droga do…. zniszczenia drogi. To nie jest asfalt, to wciąż jest gruntówka, tylko że w dużo wyższym standardzie. Ile będzie nam służyć? To też od nas zależy.

Ale potem, gdy zacznie być nierówno, na bank usłyszymy – chłam zrobili, znów są dziury. Być może rzeczywiście będą – jeśli nie przestaniemy czuć się na gruntówce jak na szybkiej trasie. Opowiadał mi znajomy, że stał przy tak zrobionej drodze i rozmawiał z naszymi samorządowcami. Nagle konwersacja zamarła – gruntówką leciał gościu tak jakby znajdował się na A2. Dlatego przestaję się dziwić, że mieszkańcy zaczynają myśleć o progach zwalniających na takich drogach, co normalnie wydawałoby się co najmniej dziwaczne.

Zbliżamy się do 19 mln zł

Wszyscy lubimy patrzeć, jak zasiane ziarno przynosi plon. Satysfakcję muszą mieć osoby z ratusza, które przez co najmniej kilkanaście miesięcy pracowały nad projektami, które przyniosły lub prawdopodobnie lada dzień przyniosą zewnętrzne dofinansowanie.

Seria dobrych wieści zaczęła się od opublikowania listy rankingowej wojewody na tzw. schetynówki. Marki są na wysokim miejscu, które w 99 proc. gwarantują uzyskanie 3 mln zł od rządu na modernizację ciągu Zygmuntowska-Zagłoby. Do tego dochodzą 2 mln zł od powiatu, który zobowiązał się, że dołoży do tej inwestycji, jeśli uzyskamy dofinansowanie. Oczywiście deal z Wołominem nie jest jednostronny. Miasto też przeleje 2 mln na konto powiatu, ale te pieniądze zostają w Markach – na odwodnienie Sosnowej/Kościuszki.

Skoro jesteśmy przy schetynówkach, warto dodać jeszcze sympatyczny dodatek z poprzedniej edycji rządowego programu. Prawie 140 tys. zł miasto zainkasowało na już wykonany remont Pomnikowej. A przecież przy tej inwestycji jest jeszcze pożyczka z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, z której 30 proc. zostanie umorzone, czyli jakieś 300 tys. zł.

Kolejną pozytywną wiadomością jest unijne dofinansowanie do budowy parkingów „Parkuj i Jedź”, które powstaną przy Sportowej i Dużej. Na projekty warte 2,6 mln zł wpłynie dotacja wynosząca 2 mln zł. Nie minęły dwa tygodnie i kolejna decyzja. I to największego kalibru. Dostaniemy dofinansowanie na ścieżki rowerowe wynoszące 10 mln zł (więcej TUTAJ).

Na deser tzw. miękki projekt. Marecki Ośrodek Pomocy Społecznej zakończył negocjacje w sprawie dofinansowania programu Rodzina Relacja Reintegracja (więcej TUTAJ). Na jego konto wpłynie prawie 1 mln zł.

Gdy się to wszystko pozbiera, wyjdzie grubo ponad 18 mln zł. Dla tych, którzy przy tych projektach pracowali – chapeau bas. Ale pamiętajcie – apetyt rośnie w miarę… sukcesów. 🙂

Widziane w Markach

Poranna, niedzielna przebieżka. Cel – ul. Sowińskiego. Miasto w zasadzie jeszcze śpi, tylko wierni zmierzają do kościoła przy Ząbkowskiej. Mijam Zajączka, gdzie trwają przygotowania do położenia progów, i docieram do modernizowanej ulicy. Przy Sowińskiego, gdzie zostanie położona nowa nawierzchnia, odnowiony chodnik i powstaje droga rowerowa, zauważyłem ciekawą rzecz. W tych miejscach, gdzie przewidywane jest duże natężenie ruchu, pojawiły się granitowe krawężniki. Bodaj po raz pierwszy w tej dekadzie w Markach. Nieprzypadkowo. Krawężniki z granity są o wiele bardziej trwalsze niż betonowe. Te ostatnie niestety szybko pękają, co widzę z żalem na skręcie z Leśnej w Ząbkowską, gdzie ciężarówki, ścinając łuk, zrobiły z nich jatkę. A gdyby były z granitu….