Warto być upartym

Tagi

GDDKiA, MarkiWłączsię, MiastoMarki, ObwodnicaMarek

Kropla drąży skałę nie siłą, lecz częstym padaniem. To łacińskie powiedzenie idealnie oddaje (prawie) zakończoną happy endem walkę o ekrany akustyczne wzdłuż obwodnicy.

To był wrzesień 2013 r. Cieszyliśmy się, że obwodnica Marek zostanie wybudowana – taka zapowiedź padła w sejmowym expose. Wybraliśmy się na spotkanie z inwestorem – Generalną Dyrekcją Dróg Krajowych i Autostrad. To potężna państwowa instytucja, która zarządza i buduje ekspresówki i autostrady. Jako mieszkaniec ulicy Ząbkowskiej byłem ciekaw kluczowego dla nas tematu – ochrony przed hałasem. Wszak obwodnica miała przebiegać przez tereny, które od wielu lat były zabudowane. I tu spotkała nas niemiła niespodzianka – okazało się, że ekranów jest mało i że są niskie. Już wtedy założyliśmy, że będzie głośno, o czym przekonaliśmy się po otwarciu obwodnicy.

Ale zanim do otwarcia obwodnicy doszło, zaczęliśmy robić pozytywne zamieszanie wokół tego problemu. Nie było łatwo, bo opinia publiczna była przeciwna ekranom (pretekstem była trasa Warszawa-Łódź, gdzie ekranów rzeczywiście mogło być za dużo). Ale działaliśmy. Zbieraliśmy podpisy pod petycją do wojewody, robiliśmy spotkania z GDDKiA, wysyłaliśmy pisma do „różnych świętych”. Gdyby nas wówczas posłuchano, uniknięto by dzisiejszych kosztów związanych z dobudowaniem ekranów. Stale jednak słyszeliśmy jeden przekaz: zrobimy badania po oddaniu trasy, jeśli zostaną przekroczone normy hałasu, dobudujemy ekrany.

Uczciwie trzeba przyznać z ręką na sercu: GDDKiA zrobiła naprawdę szerokie badania. Przekroczenia norm hałasu wyszły w wielu miejscach. GDDKiA wyłoniła wykonawcę robót, które na naszych oczach są wreszcie realizowane. Wreszcie, bo od spotkania w mareckim ratuszu w 2013 r. minęło ponad 8 lat. Warto być upartym i nie składać broni. Na naszych oczach ekrany są dobudowywane i podwyższane. Mamy nadzieję, że istotną ulgę odczują mieszkańcy osiedli Pałacowa, Szpitalna, Kosynierów. Że ciszej będzie przy Wiejskiej, Ząbkowskiej, Pomorskiej, Warmińskiej, Curie-Skłodowskiej.

Martwimy się wciąż o rejon ulicy Szkolnej. Tam nadal pozostanie dziura w ekranach. Nie wiemy, czy inwestor zamierza je uzupełnić podczas budowy wlotu do Wschodniej Obwodnicy Warszawy (to właśnie ta lokalizacja). Byłoby to dość racjonalne działanie – biorąc pod uwagę doświadczenia z trasą Marki-Radzymin. Wolelibyśmy nie poświęcać kolejnej dekady na walkę o zmniejszenie hałasu…

Artykuł pochodzi z kwietniowego wydania Ekspresu Mareckiego

Na szczęście… nie wyszło

Kiedy coś się nie udaje, nie jesteśmy zadowoleni. Ale po roku może okazać się, że… w sumie będzie lepiej niż w pierwotnie zakładaliśmy.

Rok temu złożyłem do budżetu obywatelskiego wniosek o sfrezowanie i ułożenie nowej nawierzchni asfaltowej w ulicy Ząbkowskiej. Sąsiedzi, którzy podpisali się pod wnioskiem, pytali: a dlaczego nie remont z chodnikiem. W sumie racja. Tu jednak chodziło o koszty. Trzeba było coś wybrać, żeby zmieścić się w limicie wyznaczonym przez Marecki Budżet Obywatelski (MBO) – albo jezdnia, albo chodnik. A ja – będąc kierowcą – wybrałem nowy asfalt na Ząbkowskiej.

Wniosek nie został jednak dopuszczony pod głosowanie. Na przeszkodzie stanęły kwestie własnościowe. Inwestycje z MBO można realizować tam, gdzie jest miasto ma pełną własność gruntu. Widocznie w Ząbkowskiej tak nie było. Oczywiście nie wiem, czy – gdyby dopuszczono wniosek – przeszedłby on w ubiegłorocznym wrześniowym głosowaniu. Pewnie jakieś widoki by na to były, biorąc pod uwagę, że w badaniach mieszkańcy Marek przede wszystkim wskazują na problemy związanie z budową lub modernizacją infrastruktury, a Ząbkowska jest uczęszczaną arterią. Tak czy owak niedosyt, po odrzuceniu wniosku do MBO, pozostał.

Ale nie ma tego „złego”, co by na dobre nie wyszło. Niedawno okazało się, że Ząbkowska będzie jednak remontowana. I to w szerszym zakresie niż we wniosku do MBO (oprócz nowej jezdni – chodniki i oświetlenie). Miejski wniosek został zakwalifikowany do rządowego dofinansowania, które „na dziś” pokrywałoby ponad 90 proc. kosztów budowlanych.

Niedawno sąsiadka, którą spotkaliśmy na spacerze, zapytała, kiedy ruszą roboty. Intuicja mi podpowiada: cierpliwości. Najpierw przetarg, potem projekt, wykrystalizowanie spraw własnościowych (pewnie ZRID) i wreszcie roboty budowlane. Zakładam, biorąc pod uwagę wszystkie procedury, że robotników na Ząbkowskiej zobaczymy w 2024 r.  Wytrzymam 🙂

Ps. Kolejny wniosek do MBO przygotowali moi najbliżsi. Ciekaw jestem, czy przejdzie przez sito i zostanie poddany pod głosowanie. Dlatego nic nie napiszę więcej, żeby nie zapeszyć.

Marki-Ząbki: wspólna sprawa

Tagi

BOM, BudżetObywatelskiMazowsza, MarkiWłączsię, MarkiZąbki, Ząbki

Pamiętacie, jak kilka razy pięknie potrafiliśmy się zmobilizować? Gdy rywalizowaliśmy o place zabaw Nivea, rywalizowaliśmy w internecie z innymi miejscowościami, także tym z naszego powiatu. Jak widać – z dobrym skutkiem. Pierwszy plac zabaw Nivea jest centralnym punktem Parku Wolontariuszy przy Sportowej, drugi wyrósł u zbiegu Żeromskiego, Zagłoby, Zygmuntowskiej. Być może pojawi się kolejna szansa w kolejnym głosowaniu na kolejny projekt – tym razem dla wszystkich wiekowo mieszkańców.  

Do Budżetu Obywatelskiego Mazowsza trafił projekt zagospodarowania terenu leżącego odłogiem na pograniczu Marek i Ząbek. Pomysłodawcy proponują, aby w bliskim sąsiedztwie obu ulic Szpitalnych (mareckiej i ząbkowskiej) powstał Park Zdrowia, a w nim m.in. tężnia solankowa, strefa ćwiczeń oraz ścieżki dla biegaczy i fanów nordic walking.

Po cichu liczę, że projekt połączy mieszkańców Marek i Ząbek. I tak jak w tytule – będzie to wspólna sprawa.

Z Budżetem Obywatelskim Mazowsza mamy już dobre doświadczenia. W pierwszej edycji jednym ze zwycięzców został pomysł doświetlenia przejść dla pieszych wzdłuż ulicy Legionowej, który w tym roku będzie wdrażany w życie. Trzymajmy kciuki za propozycję Parku Zdrowia – oby przeszła przez etapy kwalifikacji do głosowania. Bo jeśli przejdzie – wystarczy internetowa mobilizacja. Najlepiej Marek i Ząbek!

Ps. Gratulacje dla Pawła Pniewskiego, który zasiał ziarno idei na polu Budżetu Obywatelskiego Mazowsza. Oby przyniosło obfity plon!

LINK DO OPISU PROJEKTU https://bom.mazovia.pl/lista-poparcia/WGHY,WGW2RHM?fbclid=IwAR0onPLJFEnPPU6mDOeShRRGQYDiSlC4b7a1dBPl3hfKGxczT5nzlw8hdwo

ZOBACZ TEŻ POMYSŁ DLA MARECKIEGO BUDŻETU OBYWATELSKIEGO https://jestemzmarek.wordpress.com/2021/04/23/zabkowska-jak-nowa/

Paderewskiego i Malinowa 2.0

15 września minął termin składania pomysłów do programu rewitalizacji, który przygotowuje nasze miasto. Można było zgłaszać projekty miękkie (czyli np. wydarzenia robione przez i dla mieszkańców) albo twarde (o charakterze infrastrukturalnym). W sumie, skoro mam pomysł, to dlaczego by go nie zgłosić? W końcu hasło „Marki Włącz się” zobowiązuje.

I tak się narodziła „Paderewskiego i Malinowa 2.0”. Dobrze kojarzycie – to są dwie ulice, które okalają marecki bazar. To miejsce, które coraz mocniej tętni życiem – targowisko działa bowiem już nie dwa, ale trzy dni w tygodniu (wtorek, piątek, sobota).

Doszedłem do wniosku, że warto kontynuować zmiany w tym rejonie miasta. Remont kamienic Briggsów jest już na półmetku, a Pomnik X Powieszonych przeistoczył się w Skwer Pamięci Narodowej. Więc może poddać gruntownemu liftingowi te dwie ulice? W ramach projektu „Paderewskiego i Malinowa 2.0” zaproponowałem trzy działania:
– otwarcie wjazdu z Piłsudskiego w Paderewskiego
– remont chodników i nawierzchni asfaltowej
– rozbudowę oświetlenie przy ul. Paderewskiego (okolice Skweru Pamięci Narodowej) i wymianę lamp przy obu ulicach – z sodowych na ledowe.

Wniosek został złożony. Jeśli Wam się podoba, 3majcie kciuki za jego dalsze losy.

Remont? Jaki „remont”?!

„Uwielbiam” takie komentarze. Po co robią remont Piłsudskiego, skoro niedawno był robiony? To zapewne miało być pytanie retoryczne. Szkoda, że przed jego postawieniem osoba nie zadała sobie pytania, cóż to był za „remont”. I specjalnie biorę to słowo w cudzysłów. Prace, wykonywane na zlecenie GDDKiA i będące częścią kontraktu na obwodnicę Marek, polegały na naprawie studzienek kanalizacyjnych i położeniu nowej warstwy asfaltu, notabene wyższego niż poprzednio, co widać przy przejściach dla pieszych. Czyli robiono go tak, jakby – mimo otwarcia obwodnicy – Piłsudskiego pozostawała tranzytówką. I nie mam żalu o to do GDDKiA  – takie miała zadanie, tak to zrealizowała. Tylko, że nam – lokalnym pieszym, rowerzystom i kierowcom – taki „remont” niewiele daje. Ot, takie pudrowanie inwestycji z XX wieku.

Na pierwszy rzut oka najbardziej powinni być zadowoleni kierowcy. Nowy asfalt, pruć można (mimo ograniczeń i nieoznakowanych patroli, które znalazły tu prawdziwy raj). Powinni, ale nie wszyscy. Zwróćcie Państwo uwagę, ile ulic nadal jest zamkniętych, z ilu ulic nie da się wjechać na Piłsudskiego? Wymieniać? Proszę bardzo – Leśna, Paderewskiego, Zajączka, Grunwaldzka, Szymanowskiego…. Warto tracić czas w korkach przy Szkolnej, Fabrycznej lub Lisa-Kuli? A w jakim stanie znajduje się oświetlenie wzdłuż Piłsudskiego? Widać, a raczej słabo widać, gdy się zrobi ciemno. Miejsca do parkowania? Wyłącznie w systemie naturalnym. A ma być ich około 650.

Weźmy teraz pieszych. Chodniki pamiętają poprzednie stulecie. W niektórych miejscach ich szerokość jest tak niewielka, że przejazd z wózkiem dla dzieci jest nie lada wyzwaniem. A jak spadnie deszcz, to lepiej nie stać w pobliżu przejść. W niektórych miejscach nowy asfalt znajduje się na wysokości chodnika. A rowerzyści? Ci, co mają odwagę, jeżdżą po głównej jezdni, pewnie z duszą na ramieniu. Ci, którzy nie chcą ryzykować, jadą po chodniku. Dlatego uważam, że powinniśmy otworzyć boczne ulice, zmodernizować oświetlenie, wybudować drogi rowerowe i zmodernizować chodniki. Tym bardziej, że mamy do tego unijne dofinansowanie. Nie od razu, ale na raty – zaczynając od projektu oraz prac budowlanych na Strudze.

I tak na koniec. Nie liczę na szybki remont ulicy, przy której mieszkam. Nie będę brał udziału w fejsbukowej licytacji „moja ulica jest ważniejsza niż twoja”. Ale uważam, że Piłsudskiego należy zrobić. Bo korzysta z niej praktycznie każdy z nas.

Poniższy tekst jest wyłącznie prywatną opinią autora

Koniec rynku wykonawcy

Gdy czytasz media społecznościowe, coraz częściej spotykasz się z twierdzeniem, że kończy się rynek pracownika. Dla niezorientowanych – to sytuacja, kiedy na rynku pracy warunki dyktuje zatrudniany. Przyszedł COVID-19 i sytuacja zaczęła się zmieniać. Zamiast myśleć o podwyżce pracownik zaczyna martwić się o to, czy nadal będzie mieć robotę. Ale nie tylko to zmienił koronawirus.

Kończy się także (chyba) rynek wykonawcy. Widzieliśmy go  jeszcze nie tak dawno w naszym mieście. Do przetargów stawała jedna – dwie firmy, które w ofercie wpisywały kwoty nie mieszczące się w kosztorysie miasta. Samorząd musiał podejmować decyzję – czy rezygnować z inwestycji, czy też dokładać do budżetu zamówienia. Dziś mam wrażenie, że na jakiś czas pożegnamy się z taką sytuacją…

W środę i czwartek nasze miasto otwierało oferty w dwóch, małych przetargach infrastrukturalnych. W pierwszym postępowaniu wpłynęły trzy oferty, a najtańsza była na poziomie 50 proc. kosztorysu. W drugim – siedem ofert. Ale tu było jeszcze ciekawiej. Najtańsza oferta jest na poziomie 37 proc. kosztorysu. I nie jest to wyjątkowa propozycja w tym przetargu. Kolejne firmy są niewiele droższe…

Taka sytuacja oczywiście jest na rękę zamawiającemu. Większa konkurencja wygłodzonych firm to szansa na tańszą ofertę. Problemem dla wszystkich samorządów jest jednak ich własna sytuacja finansowa, czyli przede wszystkim spadające udziały w podatkach pobieranych przez państwo. Tak więc dla wszystkich zdrowsza byłaby względna równowaga rynkowa, a nie silna przewaga jednej strony.

Zaskocz mnie pozytywnie!

Strabag, który kończy „esósemkę”,  powoli rozkręca się. Takim poletkiem obserwacji jest skrzyżowanie Ząbkowskiej ze Szpitalną, tuż pod wiaduktem obwodnicy. Kształtu nabierają ścieżki rowerowe i chodniki. Ale tym, co pewnie ucieszy wielu mieszkańców, będzie powrót oświetlenia pod obwodnicą. Od czasu wybudowania szybkiej drogi panują tu egipskie ciemności. Jesienią lub zimą – brrrr… Jakieś dwa tygodnie temu pojawiło się okablowanie pod latarnie wzdłuż Szpitalnej, wczoraj lub dziś – wzdłuż Ząbkowskiej. Można powiedzieć – tak być powinno, ale ile rzeczy w naszym kraju powinno być, a nie ma… To ja jeszcze pomarzę… A może jeszcze przy okazji odbudujemy chodnik pod wiaduktem wzdłuż Ząbkowskiej? I asfalt zniszczony przez ciężarówki wiozące materiały na nasyp? Generalna Dyrekcjo, zaskocz mnie (i nie tylko) pozytywnie!

„Nie wolno być pasożytem”

Najpierw drogi, potem podatki – taki wpis znalazł się w mediach społecznościowych po opublikowaniu kolejnego odcinka z serii „Jak ugryźć 25 mln zł”. To film, który szczególnie jest dedykowany tym, którzy nie wskazują Marek w rocznym zeznaniu podatkowym. Z przesłaniem wpisu nie będę polemizował (na złość mamie odmrożę sobie uszy). Zabrzmiał on jednak tak, jakby w Markach drogi nie były w ogóle robione.

„Namiastka USA w Markach”

Niedawno gościli w naszym mieście samorządowcy ze Świdwina (woj. zachodniopomorskie) oraz przedstawiciele NGO z Radomia (Stowarzyszenia Budujemy Przystań). Mieli okazję zwiedzić nasze placówki edukacyjne. Miło było potem poczytać ich komentarze w mediach społecznościowych. Czasem osoby z zewnątrz widzą więcej niż my sami dostrzegamy…

Krytyka krótkowzroczności

W ostatnim wydaniu miejskiego biuletynu Jacek Orych przypomniał 10. rocznicę akcji „Tak dla obwodnicy Marek”. Spojrzał na nią z ciekawej perspektywy – aktywności mieszkańców ponad podziałami  w pozytywnym celu, w tym wypadku odblokowaniu miasta i uwolnienia go od tirów. I to naprawdę była fantastyczna sprawa – w jednym szeregu stali ludzie z PIS-u i PO, wierzący i niewierzący, młodzi i starsi, piesi i kierowcy. Do końca życia będę pamiętał, że miałem zaszczyt uczestniczyć w tym wydarzeniu, które było jak kula śniegu uruchamiającą lawinę pozytywnych wydarzeń.

Nie mogę się jednak oprzeć niestety pesymistycznej refleksji.