Zbliżamy się do 19 mln zł

Wszyscy lubimy patrzeć, jak zasiane ziarno przynosi plon. Satysfakcję muszą mieć osoby z ratusza, które przez co najmniej kilkanaście miesięcy pracowały nad projektami, które przyniosły lub prawdopodobnie lada dzień przyniosą zewnętrzne dofinansowanie.

Seria dobrych wieści zaczęła się od opublikowania listy rankingowej wojewody na tzw. schetynówki. Marki są na wysokim miejscu, które w 99 proc. gwarantują uzyskanie 3 mln zł od rządu na modernizację ciągu Zygmuntowska-Zagłoby. Do tego dochodzą 2 mln zł od powiatu, który zobowiązał się, że dołoży do tej inwestycji, jeśli uzyskamy dofinansowanie. Oczywiście deal z Wołominem nie jest jednostronny. Miasto też przeleje 2 mln na konto powiatu, ale te pieniądze zostają w Markach – na odwodnienie Sosnowej/Kościuszki.

Skoro jesteśmy przy schetynówkach, warto dodać jeszcze sympatyczny dodatek z poprzedniej edycji rządowego programu. Prawie 140 tys. zł miasto zainkasowało na już wykonany remont Pomnikowej. A przecież przy tej inwestycji jest jeszcze pożyczka z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, z której 30 proc. zostanie umorzone, czyli jakieś 300 tys. zł.

Kolejną pozytywną wiadomością jest unijne dofinansowanie do budowy parkingów „Parkuj i Jedź”, które powstaną przy Sportowej i Dużej. Na projekty warte 2,6 mln zł wpłynie dotacja wynosząca 2 mln zł. Nie minęły dwa tygodnie i kolejna decyzja. I to największego kalibru. Dostaniemy dofinansowanie na ścieżki rowerowe wynoszące 10 mln zł (więcej TUTAJ).

Na deser tzw. miękki projekt. Marecki Ośrodek Pomocy Społecznej zakończył negocjacje w sprawie dofinansowania programu Rodzina Relacja Reintegracja (więcej TUTAJ). Na jego konto wpłynie prawie 1 mln zł.

Gdy się to wszystko pozbiera, wyjdzie grubo ponad 18 mln zł. Dla tych, którzy przy tych projektach pracowali – chapeau bas. Ale pamiętajcie – apetyt rośnie w miarę… sukcesów. 🙂

Marecki lider Akademii Przyszłości – poszukiwany

Wiosną w gronie przyjaciół spotkaliśmy się, by pomyśleć, co by tu jeszcze w naszym mieście wymyślić  :-). Gros ekipy stanowiły osoby, które organizowały różne akcje społeczne. Także tę mikołajową, polegającą na sprawianiu gwiazdkowej radości dzieciom z biednych mareckich rodzin. Ze znanego powiedzenia o dawaniu ryby i wędki był to oczywiście wariant z rybą. Doszliśmy wówczas do wniosku, że czas dorzucić (lub raczej zarzucić) wędkę. Wpadliśmy na pomysł, aby ściągnąć do naszego miasta Akademię Przyszłości, czyli dziecko Stowarzyszenia Wiosna, znanego przede wszystkim ze „Szlachetnej Paczki”.

Czym jest Akademia Przyszłości? Opowiada o tym strona internetowa organizacji ks. Jacka Stryczka.

„Kiedy wolontariusze (Szlachetnej Paczki – przyp. TM) odwiedzali rodziny w potrzebie, dostrzegli, że dzieci potrzebują nie tylko materialnej pomocy, ale przede wszystkim wyprowadzenia ich z błędnego przeświadczenia, że do niczego się nie nadają. Akademia sprawia, że dzieci, które dotychczas czuły się nieważne, mogą poczuć się wyjątkowe. Stają się czyimś oczkiem w głowie. To uczucie przeprowadza je do lepszego życia. Dzięki całorocznej pracy z tutorem-wolontariuszem, Akademia zapewnia mądrą pomoc podopiecznym (…) Akademia nie zmienia świata dzieci, nie usuwa przeszkód z ich drogi, ale uczy je, jak sobie w tym świecie radzić. Otoczenie dziecka i problemy mogą pozostać takie same, ale dzięki Akademii, dziecko wie, jak stawiać czoła trudnościom i wygrywać. O przeszkodach myśli jak o wyzwaniach możliwych do podjęcia i wygrania. (…)”

W sierpniu z Martyną Motyczyńską, jednym z uczestników wiosennej narady, spotkaliśmy się z przedstawicielami Stowarzyszenia Wiosna. I tu mamy dobrą wiadomość. Znana organizacja zdecydowała się wejść do Marek z Akademią Przyszłości. Potrzebujemy teraz lidera, który poprowadzi projekt w naszym mieście: zbuduje zespół wolontariuszy, pomoże w rekrutacji dzieciaków i przy organizacji niezwykłych wydarzeń dla nich. Ogłaszamy niniejszym, że poszukiwania zostały rozpoczęte. Zainteresowani powinni kontaktować się e-mailowo pod adresem mazowieckie.ap@wiosna.krakow.pl

Za jednym zamachem można zrobić dobry uczynek (pomóc mareckim  dzieciakom) i zdobyć umiejętności menedżerskie (przydatne na rynku pracy). Akademia zapewnia, że potwierdzają to losy dotychczasowych liderów. Organizacja chętnie opowiada o losach Anny Tatarewicz, która pracowała dla stowarzyszenia w Bydgoszczy. Liderka pierwotnie myślała, by zostać nauczycielką – po zdobyciu doświadczeń w Akademii Przyszłości została menedżerem ds. komunikacji w Fundacji „Teraz Polska”.

– Dzięki Akademii Przyszłości zbudowałam liczne kontakty (także z gwiazdami), nauczyłam się organizacji dużych wydarzeń i obsługi mediów. Zdobyłam szereg umiejętności, które do dziś przydają się w mojej pracy zawodowej – podkreśla Anna Tatarewicz.

Kto z Marek pójdzie w jej ślady?

Kochani, jeśli jesteście zainteresowani, odwiedźcie stronę stowarzyszenia https://akademiaprzyszlosci.org.pl/

Ławeczka dla Briggsów

Tagi

ławeczkadlaBriggsów

W Nowym Jorku – Jan Christian Andersen, w Londynie – Churchill z Rooseveltem, w Łodzi – Tuwim, Rubinstein, Jaracz, Poznański, Grohman, Scheibler, w Warszawie – Lindley oraz ks. Twardowski. Co łączy te postaci? Oczywiście, byli znani – czy to na skalę światową czy ogólnopolską. Ale osoby te łączy rzecz, o którą postarali się pamiętający o ich spuściźnie. Wszyscy wyżej wymieni przycupnęli na ławeczce, na której również możesz usiąść Ty, drogi Czytelniku.

Pociąg do historii

Tagi

ciuchcia, orych

Im człek starszy, tym chętniej odwraca głowę, by zachować w pamięci to, co kiedyś było mu współczesne, a dzisiaj jest historią. Z zaciekawieniem przyjąłem więc wieść, że rodzi się projekt, którego celem jest zachowanie lokalnego dziedzictwa Marek. Co by ludzie nie mówili i jak narzekali – sporo się tutaj działo i ja – słoik (a także absolwent wydziału historii) – to szanuję. Pociąg do historii – to chyba najcelniejsza, symboliczna nazwa przedsięwzięcia, oczywiście kojarząca się z wąskotorówką, która komunikowała Marki z Pragą. Jego główną osią ma być portal internetowy, który stanie się skarbnicą lokalnej historii. To tu będą gromadzone zdigitalizowanane materiały. Wspomnienia, zdjęcia, fragmenty gazet, nagrania wideo z osobami pamietającymi dawne czasy – to wszystko pod jednym internetowym dachem. I to będzie żyło własnym życiem – tego jestem pewien. Są bowiem osoby w Markach, którym od wielu lat zależy na ochronie lokalnego dziedzictwa i które pokazują, że mają ciekawe, nietuzinkowe pomysły na prezentację historii naszej miejscowości. Ale do współtworzenia żywego pomnika zostaną zaproszeni też najmłodsi obywatele, w sumie najważniejsi adresaci – to dla nich autorzy projektu przewidzieli udział m.in. w konkursach, grze terenowej, a także gromadzeniu zasobów strony. Generalne założenie jest takie – wszyscy możemy partycypować w tym przedsięwzięciu. Idźcie zatem przeszukać szuflady 🙂 O tym, że można w nich sporo znaleźć, świadczy strona na FB o Markach w starej fotografii.

Ale wiemy też, że nie wszyscy jeszcze korzystają z internetu, a poza tym znajomość topografii miasta nie jest mocną stroną napływowego obywatela. Dlatego drugą częścią projektu ma być ustawienie bądź renowacja 20 tablic informacyjnych w ważnych punktach. Kamienicę i fabrykę zlokalizujemy bez problemów. Ale kto z Was wie, gdzie znajdowała się marecka synagoga albo karczma, która poszła z dymem w 1959? Przyznaję – do tej pory nie wiedziałem. Mam nadzieję, że odpowiednio przy Małachowskiego i Piłsudskiego 73 zobaczę ich wizualizacje.

Koszt projektu oszacowano na 44 tys. zł. Marecki Ośrodek Kultury, który jest koordynatorem projektu, we współpracy z Wydziałem Promocji i Rozwoju mareckiego ratusza, aplikował do Muzeum Historii Polskich o grant w ramach programu „Patriotyzm jutra”, który pokryje większość płatności. Z deklaracji burmistrza Jacka Orycha wynika, że niezależnie od tego, jak potoczą się losy wniosku o dotację, portal i tak zostanie uruchomiony, a prace nad nim już się rozpoczęły.

 

M&P – drugi krzyżyk na karku

Tagi

Gazele Biznesu, M&P, Pawlina

Ostatnio na forum mareckim pojawiło się takie pytanie: Co wam najbardziej kojarzy się z Markami oprócz ciuchci mareckiej i cegielni? Większość odpowiedzi bardziej niż oczywista: tiry, korki, dziurawe drogi…. Czyli porażki. A ja pomyślałem o sukcesie, pod który ziarno zostało zasiane 20 lat temu. I człowieku, który doszedł do niego ciężką pracą.

Śmietanka mareckiego biznesu

Pod koniec ubiegłego roku „Puls Biznesu” przygotował 16 edycję rankingu „Gazel Biznesu”, czyli małych i średnich form o wysokiej dynamice rozwoju. Pozycja w zestawieniu zależy jedynie od wyników firmy, nie ma  żadnego jury i uznaniowości. Żeby jednak wejść na listę rankingową, trzeba było spełnić kilka kryteriów:

– rozpocząć działalność przed 2012 r.

– w 2012 r. mieć minimum 3 mln zł, maksymalnie 200 mln zł obrotu

– między 2012 a 2014 r. nie przynosić strat

– w tym okresie notować wzrost sprzedaży.

I to właśnie ta dynamika decydowała o miejscu w rankingu. Nie byłbym sobą, gdybym w zestawieniu nie poszukał firm z Marek. I znalazłem – aż (lub tylko) pięć.

Szybki rentgen EkoMarek

No i szacun. Prawie 390 tys. zł z Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej powędruje do naszego miasta na 17 projektów wymyślonych przez mieszkańców, a następnie uszlachetnionych przez Fundację Sendzimira. Myślę, że krąg osób, który poznał ich treść, jest na tyle wąski, że warto w skrócie przybliżyć zaproponowane i już zaakceptowane EkoMarkowe przedsięwzięcia. Zatem do rzeczy:

– SOS dla Kruczka – powstrzymanie dewastacji lasów wokół jeziora, przede wszystkim wydm, rozjeżdżanych przez samochody i quady. W tej okolicy zostanie posadowionych 16 ostrzegawczych tablic informacyjnych. Urząd ma dorzucić kamery, które będą monitorować teren

– Sponsoring dla skrzydlatych – autorzy pomysłu chcą odbudować populację drobnych ptaków oraz nietoperzy w lasach wokół Kruczka. Zostanie zainstalowanych 100 budek lęgowych.

– Monitoring pomników przyrody – młodzieżowa grupa zapaleńców pod okiem historyka i dendrologa zinwentaryzuje pomniki przyrody. Efektem prac będzie interaktywna mapa z informacjami o cennej roślinności.

– Monitoring przyrodniczy rzeki Długiej – zadanie dla wolontariuszy z gimnazjum nr 1 i 2. Z pomocą doświadczonego przyrodnika młodzi ludzie przygotują raport. Będzie to dokumentacja flory i fauny oraz potencjalnych zagrożeń dla rzeki.

– Nasz las – nasze życie – najpierw akcja sprzątania lasów w pięciu lokalizacjach: Zagłoby, Stawowa, Spacerowa, Grunwaldzka, Cmentarna, potem montaż ośmiu kamer z funkcją przesyłania MMS, ustawionych w punktach wjazdu do lasu.

– Przywracamy mieszkańcom jezioro Czarne – jednorazowa akcja sprzątania brzegów oraz zakup kamer monitorujących teren. Pogłębiony zostanie także rów doprowadzający wodę do jeziora

– Skwer bł. Bronisława Markiewicza – Zielony Zakątek w Centrum Miasta – stworzenie zielonego ogrodu deszczowego, który zapewni retencję wód opadowych i będzie miejscem spotkań. Do akcji sadzenia roślin zostaną zaproszeni mieszkańcy. Zostaną powieszone również budki dla ptaków.

– Bocianie gniazdo – Bociekocham – budowa platform pod gniazda w dwóch lokalizacjach: wodociągu przy Żeromskiego oraz przepompowni przy Meksyku

– Ścieżka przyrodnicza w „Dębowym Lesie” – sprzątanie lasu, ustawienie koszy: parkowych, na psie odchody oraz na odpady segregowane; dodatkowo montaż 20 budek dla wróbli.

– Rekultywacja placu zabaw za Kwitnącym Osiedlem – dwie akcje sprzątania, wyrównanie terenu, posadzenie drzew i krzewów, ustawienie koszy: parkowych, na psie odchody i do segregacji

– Oczyszczenie zbiorników w Dębowym Lesie – dwie akcje sprzątania, ustawienie koszy

– Filtrujące rondo – to chyba najbardziej intrygujący projekt. Ma powstać u zbiegu Zajączka, Sowińskiego i Sportowej. Będzie to ogród deszczowy zbudowany na wysepce w obrębie drogi.

– Przeciwdziałanie zanikaniu owadów zapylających – wokół Kwitnącego Osiedla zostaną ustawione budki i domki dla owadów: pszczół, trzmieli, błonkówek, motyli, muchówek.

– Ogród deszczowy przy szkole nr 2 – jego zadaniem będzie oczyszczanie wód z dachu i retencjonowanie ich. Do udziału w projekcie zostaną zaproszeni m.in. uczniowie. Słowem, będą mieć lekcję przyrody w praktyce!

– Zagospodarowanie i pielęgnacja zbiornika Meksyk – powstaną dwa pomosty, które pozwolą mieszkańcom na dotarcie do tafli wody bez niszczenia roślinności nadbrzeżnej. Ponadto zostaną posadowione tablice informacyjne

– Rewitalizacja siedliska herpetofauny w rejonie Konnego – z dna zbiornika zostaną usunięte odpady. Dzięki temu płazy będą mieć zapewnione miejsce do rozrodu i zimowania.

– Odtworzenie krzewów w Parku Dziesięciu Powieszonych – 450 sadzonek krzewów pozwoli odbudować siedlisko ptaków wróblowych.

Uff, wybija północ, idę spać. Dobranoc.

Manufaktura na bazarze

Nie próżnowaliśmy w ubiegłą sobotę przy Paderewskiego. Podczas pchlego targu/wietrzenia szafy w ciągu trzech godzin zapakowaliśmy 1,5 tys. odblasków. Paweł, Sławek, Michał, Wiktor, Janek – niczym świstaki 🙂  – zawijali je w folijki. W poniedziałek wieczorem dołożyliśmy jeszcze 2 tys. zestawów. Do grupy zawijaczy dołączyli wówczas Jacek i Marcin.

Odblaski w tym tygodniu trafią do dzieci z mareckich szkół podstawowych. Powoli tracę rachubę, ale to już piąta edycja akcji „Świetlik Mój Przyjaciel”. Mamy ogromną satysfakcję, gdy wieczorem widzimy bezpieczniejsze dzieci.

Specjalnie podziękowania należą się Mareckiemu Stowarzyszeniu Gospodarczemu – za sfinansowanie tego zakupu. Wiemy, że jest to duży koszt dla organizacji – tym bardziej proszę o brawa.

Radny maratończyk

Gdybym cztery lata temu powiedział Jackowi, że przebiegnie maraton, puknąłby się w głowę. A jednak. Facet, którego dobrze znacie, który stara się zmieniać Marki, zmienia też siebie. Dziś pokonał dystans 42 km we wrocławskim maratonie. Po raz pierwszy w życiu. Dla mnie – a biegam dłużej niż Orych – jest to dystans niewyobrażalny do pokonania. A on pokonał… Jakąż trzeba mieć siłę nie tylko nóg, ale i ducha. Jacku, gratulacje i… czas zawiesić buty na kołku. Zaraz spartakiada, a potem znacznie dłuższy bieg, w którym nie wszyscy przeciwnicy nie będą grać fair…

Przed 70. rocznicą

W niedzielę wybraliśmy się na Mszę dla spacerowiczów (oryginalna nazwa). Jest odprawiana o 16.00 w kościele św. Jacka przy Freta. Pojechaliśmy wcześniej obawiając się braku miejsc do parkowania. Zdarzył się cud i już przy pierwszym objeździe Nowego Miasta załapaliśmy się na miejscówkę dla pandziocha (prawa do nazwy auta należą do mojej siostry). Mając jeszcze trzy kwadranse wyruszyliśmy na spacer w stronę pomnika Powstania Warszawskiego. Na okalających go kolumnach są wyryte nazwy oddziałów, które 70 lat temu ruszyły do walki. Okazuje się, że na jednej z nich upamiętniono oddziały z miejscowości sąsiadujących z Warszawą, w tym także Marek, co uwieczniłem komórką.

Kilka dni wcześniej w redakcji dyskutowaliśmy nad sensownością Powstania – w kontekście geopolitycznym i olbrzymich kosztów społecznych. Wówczas przypomniałem sobie, co mówiła moja wspaniała nauczycielka – prof. Julia Tazbir. Jej zdaniem, ofiara stolicy miała znaczenie w kontekście października 1956 r. Rosjanie zdawali sobie sprawę, że gdy czołgi ruszą na Warszawę, dojdzie do krwawej jatki. Nie zaryzykowali. Budapeszt takiego „szczęścia” już nie miał…