Coś drgnęło w starej cegielni 2.0

Tak, to był 2009 r. Internet nie może się mylić :). Początki blogu – wpis o budowie (???) osiedla Cegielnia przy Fabrycznej.

„Gdy zacząłem myśleć o przeprowadzce z Warszawy, zatrzymałem się przy Fabrycznej na Orlenie i spojrzałem w stronę komina starej cegielni. Obok niej widniał billboard z informacją o nowej inwestycji deweloperskiej, która (takie miałem przynajmniej wrażenie) próbowała łączyć historię Marek z czystym biznesem. W miejscu dawnej cegielni miało powstać osiedle mieszkaniowe, stylizowane na (do niedawna modne) lofty. I choć to nie było projekt, którego szukałem dla siebie, po powrocie do domu z zaciekawieniem spojrzałem do internetu. Miałem pełen szacunek dla autora wizualizacji. Trzeba powiedzieć, że przemawiała do wyobraźni. Elementy starej cegielni włączone do nowej architektury, dziewiętnastowieczna stylizacja budynków, spore – jak na polskie warunki – mieszkania – na ekranie wyglądało to naprawdę nieźle” – pisałem w lutym 2009 r.

Minęło ponad osiem lat. I mógłbym teraz użyć tytułu z kolejnego, przedpotopowego tekstu „Coś drgnęło w starej cegielni”. Wiosną tego roku zaczęły się tam pierwsze roboty ziemne. Deweloper też ma dość sprawny PR – przynajmniej od strony wizualizacji inwestycji. Potencjalni mieszkańcy oraz zaciekawieni obywatele naszego miasta mogą się wybrać w internetową wycieczkę. W porównaniu z poprzednim projektem rzuca się w oczy jedna, podstawowa różnica…

Warto być trybikiem w takiej maszynie

Trochę nerwów było. Czy to, co zrobiliśmy, przyniesie efekt? Przygotowania do #DniMarek trwały od dobrych kilkunastu miesięcy. Na wątłą klatę postanowiłem przyjąć zadanie jak najszerszego wykorzystanie tych kanałów informacyjnych, którymi dysponuje miasto. Bo z taką imprezą (50-tka na karku) jest jak z produktem. Możesz stworzyć najlepsze dzieło, ale jeśli się o nim świat nie dowie, nie uzyskasz efektu. W tym wypadku efektem miały być frekwencja i zadowolenie osób, które w weekend zostały w Markach. Stres podnosiły informacje znajomych, że ludzie jeszcze nie wiedzą o uroczystościach. A przecież niemal połowa biuletynu Marki.pl była poświęcona świętowaniu, a przecież przed szkołami pojawiły się bannery reklamowe, a przecież w newralgicznych punktach usługowych wisiały plakaty, a przecież od kilku tygodni w marecki internet i media społecznościowe zasypywaliśmy informacjami o atrakcjach. Jakby tego mało, przez trzy dni wysyłaliśmy sms, a temat podchwyciły niektóre media lokalne. Frekwencyjny stres pozostał nawet do soboty. Gdy zobaczyłem tłumy na Marcovii, odetchnąłem z ulgą. A w niedzielę to, co się działo w Parku Briggsów, przeszło najśmielsze oczekiwania. Zabawa przy Poparzonych Kawą Trzy była niesamowita. Nie nam wystawiać sobie ocenę, ale osobom, z którymi miałem zaszczyt kooperować, serdecznie dziękuję. Warto być trybikiem w takiej maszynie.

Alfabet Dni Marek

9,10 i 11 czerwca – w te dni warto być w Markach. To będzie niezwykły koktajl, którego składnikami będą m.in. koncerty, przedstawienia i zabawy.

A jak Akt. Zaniepokojonych od razu uspokajamy. Chodzi o pełen ekspresji Teatr Akt. Przedstawi w niedzielę spektakl „Poza czasem”, który łączy styl retro z fantastyką naukową i rozpali Waszą wyobraźnię.

B jak Burneika. Robert Burneika. Fanom kulturystyki nie trzeba go przedstawiać. Hardkorowy koksu nie ukrywa, że lubi zabawiać ludzi na scenie. W sobotę po południu pojawi się na stadionie miejskim, by poprowadzić konkursy.

Poprawki dla cierpliwych :-)

Gdzie skrócić spodnie? Pierwsza myśl – w jakimś centrum handlowym. Cena – 25-30 zł. Niby nie tak drogo, ale trzeba jeździć z Marek. Jakiś czas temu wpadła mi w oko reklama punktu przy Rejtana. W niedużym kontenerze sympatyczna kobieta wykonuje poprawki krawieckie. Wpadłem tam w ubiegłym tygodniu – pod pachą miałem dwie pary. Pierwsze zaskoczenie – można płacić kartą. A tyle się słyszy w małych sklepach, że to takie drogie. Drugie zaskoczenie – poprawki są za pół ceny :-).  15 zł za naprawę jednej pary spodni – takich stawek nigdzie w stolicy chyba nie uświadczycie. Ale wszystko ma…. swoją cenę.

– Niech Pan mi powie, że się Pan nie śpieszy.

– Ale niech mi Pani powie, na kiedy mogą być.

– No…. Na 20 czerwca.

– Na kieeeeedyyyy?.

– Mam tyle roboty, że w niedzielę będę musiała pracować.

– To znaczy, że za tanio Pani sobie liczy za usługi. Niech Pani dorzuci 5 zł do pary. Mniej pracy, większa rentowność.

– Nie. Nie mogę. Klienci ze mnie zrezygnują. To na kiedy Pan potrzebuje?

– Ma Pani kalendarz?

– Tu wisi.

– Niech będzie 9 lub 12 czerwca. W każdym razie przed Bożym Ciałem.

– Będą na 12 czerwca. Lepiej 12 niż 9, bo mam jeszcze weekend wtedy.

Teraz tylko muszę uzbroić się w cierpliwość… Coś za coś.

Dwie sceny – podobny motyw

Ulica Szkolna. Jadę samochodem. Ścieżka rowerowa jest już oddana. Korzysta z niej mnóstwo uczniów „Dwójki”. Tymczasem po jezdni pędzi rowerzysta. Zwalniam, opuszczam szybę i grzecznie podpowiadam, że ma już do dyspozycji szlak dla jednośladu. W odpowiedzi słyszę, że jest… niebezpieczny i dlatego obywatel pedałuje po jezdni przeznaczonej dla aut. Dodam – bez odblasku i bez kasku.

Skrzyżowanie Sowińskiego i Sportowej. Uwieczniam przygotowane przez mieszkańców rondo filtrujące. Obok jedzie rowerzystka – nie ścieżką rowerową, ale główną jezdnią. Już nie zaczepiam. Tylko się zastanawiam – to przyzwyczajenie, brak akceptacji nowości czy też głupota. Dodam – i ta „bohaterka” również jechała bez kamizelki odblaskowej i kasku.

Te dwie osoby – oprócz zachowania – łączy też wiek. Miały na pewno grubo po 30/40. Cała nadzieja w tym, że młodzi szybciej złapią, do czego służy droga rowerowa. A może nie tylko młodzi? Gdy w niedzielny poranek biegałem wzdłuż Sowińskiego, małżeństwo w średnim wieku, na dwóch rowerach, korzystało z dobrodziejstwa ścieżki. I pomyśleć, że za kilkanaście miesięcy będą mogli dojechać przez Zieleniec do obwodnicy, a potem do samego Radzymina.

 

Izajasz 52,13-53,12

On wyrósł przed nami jak młode drzewo i jakby korzeń z wyschniętej ziemi. Nie miał On wdzięku ani też blasku, aby na Niego popatrzeć, ani wyglądu, by się nam podobał. Wzgardzony i odepchnięty przez ludzi, Mąż boleści, oswojony z cierpieniem, jak ktoś, przed kim się twarze zakrywa, wzgardzony tak, iż mieliśmy Go za nic. Lecz On się obarczył naszym cierpieniem, On dźwigał nasze boleści, a myśmy Go za skazańca uznali, chłostanego przez Boga i zdeptanego. Lecz On był przebity za nasze grzechy, zdruzgotany za nasze winy. Spadła Nań chłosta zbawienna dla nas, a w Jego ranach jest nasze zdrowie. Wszyscyśmy pobłądzili jak owce, każdy z nas się obrócił ku własnej drodze, a Pan zwalił na Niego winy nas wszystkich.

Wszystkiego dobrego na nadchodzące święta. Obyśmy pamiętali o tym, co jest najważniejsze…

Kilka minut w ważnej sprawie

Kochani!  W tym roku miałem zaszczyt (bo tak to traktuję) otrzymać zaproszenie do społecznej pracy przy Mareckim Budżecie Obywatelskim. Rozpoczęliśmy dyskusję nad tegoroczną konstrukcją tego niezwykłego przedsięwzięcia. To Wy zaproponujcie i wybierzecie projekty, które zrealizujemy w 2018 r. W zespole ds. budżetu obywatelskiego zasiadają przedstawiciele mieszkańców, organizacji pozarządowych, rady miasta oraz burmistrza. Będziemy mądrzejsi Waszą wiedzą – zapraszam Was do wypełnienia ankiety, która pokaże nam, w którą stronę mamy zmierzać. Potrzeba na to zaledwie kilku minut. Dlatego proszę – kliknijcie w ten LINK i pokażcie nam, co jest dobre, a co należy zmienić. Serdecznie dziękuję!

Kupą Mości Panowie (i oczywiście Panie)

Na mareckim Facebooku powstała nowa grupa – Ekrany Akustyczne dla Obwodnicy Marek. Jej twórcami są osoby, mieszkające przy ul. Szpitalnej. Akurat ta część Marek jest najbardziej narażona na hałas z obwodnicy, gdyż… tu ekranów inwestor – GDDKiA – nie przewidział. To znaczy przewidział, ale w 2013 r. usunął. Proponuję dołączać się do tej grupy. Nasze działania (pisma, petycja, wizyty u polityków i w GDDKiA) na razie nie przyniosły rezultatów. Cieszę się, że powstaje społeczność, która – daj Boże – przemówi jednym. mocniejszym głosem.

Cieszę się, że wśród założycieli grupy nie ma przeciwników budowy obwodnicy. Ta trasa jest miastu po prostu potrzebna. Nie możemy się jednak zgodzić, by w terenie zurbanizowanym, w niewielkiej odległości od trasy szybkiego ruchu, nie było ŻADNYCH OSŁON AKUSTYCZNYCH. Tymczasem tak jest w przypadku ulic: Szpitalnej, Wiejskiej (i pewnie Pałacowej) oraz Szkolnej (na wysokości Pogodnego Osiedla i Kościoła). Tak więc – w myśl zasady – Kupą Mości Panowie (i oczywiście Panie) połączmy wysiłki na rzecz tak naprawdę kilku tysięcy mieszkańców zamieszkujących w bezpośrednim sąsiedztwie trasy.

Zaskoczony/zauroczony

Od roku powinienem był sobie zrobić okulary. Takie do pracy przy komputerze, przy którym pewnie wszyscy spędzamy (zbyt) dużą część naszego czasu. W lutym się zmobilizowałem, skończyłem badania i otrzymałem receptę. Wówczas pojawił się dylemat – gdzie to zrobić dobrze nie nadwyrężając kieszeni. Pierwsza myśl – jedna z sieciowek. Patrząc na doświadczenia rodziny – miało być tanio, zawsze wychodziło dość drogo. U drugiego optyka, mniejszej firmy ulokowanej w jednym z centrów handlowych, usłyszałem z kolei, że do oprawek, które sobie już wybrałem, trzeba zrobić specjalne szkła. Czyli cena razy dwa. Potem zrobiłem research wśród znajomych. Jeden z tropów podpowiedzieli mi Karolina i Jacek. Idź na Sportową – poradzili. Faktycznie, przy przychodni dziecięcej znajduje się malutka dziupla, w której działa salon optyczny. Wpadłem tam któregoś dnia. I byłem naprawdę mile zaskoczony/zauroczony. Nie tylko możliwością przebierania w oprawkach (a podobno to domena pań), ale również bardzo sensowną obsługą i, koniec końców, ceną. W rezultacie zapłaciłem połowę tego, co proponowano u innych optyków. Poszliśmy za ciosem. Moja Żona powinna była też wymienić szkła. Wybraliśmy się ponownie na Sportową. Byłem ciekaw opinii małżonki, która w takich kwestiach jest dość wymagająca. Ujęła ją fantastyczna obsługa, w tym – sensowne doradztwo. Na koniec zapytałem Panią z salonu optycznego, czy mogę polecać jej usługi (nie zaznaczając gdzie i jak). A ponieważ uzyskałem odpowiedź twierdzącą, niniejszym to czynię, oczywiście mając na nosie nowe okulary 🙂

Przestrzeń płaczu

Te zdjęcia nie wymagają komentarza. W ciągu kilku dni Szpitalna mnóstwo straciła…