Cudowny obrazek z Nocnego Marka

W wpisach na stronie miasta oraz na ulotkach wrzucanych do skrzynek – oprócz informacji o utrudnieniach drogowych – znalazła się zachęta dla mieszkańców, by kibicować biegaczom. I takich niesamowitych kibiców spotkałem na rogu Ceglanej i Księżycowej. W to miejsce przyszła bodaj sześcioosobowa rodzina, przygotowana na medal, do której dołączyli kolejni spacerowicze/rowerzyści.

Po pierwsze, miała ze sobą transparent z napisem „Dopóki walczysz, jesteś zwycięzcą”. Po drugie, przyniosła na miejsce przenośne nagłośnienie (wraz z mikrofonem), włączając biegaczom znane, rytmiczne przeboje. Po trzecie, chyba najważniejsze, wszyscy klaskali, dopingowali, słowem – byli głośni w dobrym znaczeniu tego słowa.

Warto było oglądać reakcje biegaczy. Uśmiech – murowany. Ba, część z nich machała, a jeden z uczestników koniecznie chciał wszystkim przybić piątki. Mam nadzieję, że za rok ich też spotkam – tym razem już jako biegacz.

Ps. Powinienem też napisać o małej dziewczynce z pomponami, którymi równą godzinę wymachiwała biegaczom. I kierowcach, którzy – z jednym niechlubnym wyjątkiem – zachowali się przyzwoicie i rozumieli, że w czasie biegu nie należy jechać pod prąd.

O szkołach, drogach, budżecie obywatelskim…

Na fejsiku niedawno obiecałem, że wrzucę dwa teksty z nowego numeru Expresu Mareckiego. Na niedzielę – wywiad z burmistrzem. Nie lubię otwierać PDF, dlatego wklejam rozmowę „na żywca” – oczywiście za zgodą wydawcy. Wywiad jest „z zębem” – to nie jest poklepywanie, tu są pytania o tematy, które często poruszane są na forach internetowych.

EM: Jedynka rozbudowana. Wykonawca zdążył zrealizować prace przed terminem, dzieci poszły do szkoły. Co dalej?

Jacek Orych: Widzę, że przechodzimy od razu do konkretów. Ledwo zamknęliśmy jeden etap, a musimy przejść do kolejnego…

– Bo, jak burmistrz, zdaję sobie sprawę, że miasto stale toczy wyścig z czasem.

– I to najlepiej widać po sprawach związanych z edukacją. Zostaliśmy i nadal jesteśmy poddawani – można powiedzieć – egzaminowi z szybkiego reagowania. Nałożyły się na nas dwie kwestie: z jednej strony – zastany przeze mnie brak inwestycji w poszerzenie bazy edukacyjnej, z drugiej – zmiany w edukacji, wydłużające naukę w szkołach podstawowych oraz zajęcia w przedszkolach. Na to nakłada się rosnąca liczba mieszkańców, których witamy z otwartymi ramionami.  Ale szkoły i przedszkola nie są z gumy. Oddając „Jedynkę” rozwiązujemy część problemów z bazą edukacyjną, powtarzam – część…

– Czyli…

– Najgorętszy temat to przedszkola. Miasto, w przeciwieństwie do Ząbek, nie zbudowało w poprzednich kadencjach ani jednego. Po tegorocznej rekrutacji zostało około 100 dzieci bez miejsca w przedszkolu. W końcu udało się je znaleźć, ale jest to rozwiązanie tymczasowe. Dlatego w tempie ekspresowym musimy rozbudować przedszkole przy ul. Dużej. Postawimy je w systemie modułowym. Jeśli nic nieprzewidzianego się nie zdarzy, otworzymy je na początku przyszłego roku. Znajdzie się tam ponad 200 miejsc dla dzieci.

– A co z gimnazjum przy Wspólnej?

– Zmieniliśmy projekt – nie mieliśmy wyjścia po reformie edukacji. W nowej wersji będzie to podstawówka. Zamiast 800 dzieci będzie się tam uczyć 1200. Proszę zobaczyć, jak zwiększa się zabudowa w tej części Marek. Zaplanowaliśmy ogłoszenie przetargu jesienią. Z deklaracji prezesa Mareckich Inwestycji Miejskich, instytucji, która jest odpowiedzialna za realizację tej inwestycji, wykonawca powinien być wybrany do końca roku – tak, by na wiosnę 2018 r. ruszyły roboty. Trzymam kciuki, by we wrześniu 2019 r. można było przeciąć wstęgę i wpuścić dzieci do klas. Do tego równolegle będzie procedowana rozbudowa Szkoły Podstawowej nr 2, która jest w tej chwili najbardziej obciążoną placówką.

 – Będą chętni do budowy? Ostatnio w przetargach na terenie Polski często zdarza się tak, że nikt się nie zgłasza. Firmy narzekają, że nie mają mocy przerobowych.

– Niestety, u nas też się tak zdarzyło, a dotyczy to inwestycji, która wyjątkowo leży mi na sercu – budowy placu miejskiego przy Sportowej. Nie zawieszamy jej na kołku – nadal będziemy szukać wykonawcy. Co do szkół – liczę, że ogłoszenie postępowań przetargowych w tym roku z wizją wykonania prac w przyszłym i kolejnych zachęci firmy do startu. Pod koniec roku będą budowały portfel zamówień na kolejne lata – Marki zapraszają. Tym bardziej, że budowa energooszczędnego kompleksu przy Wspólnej to też fantastyczna wizytówka – nie tylko dla miasta, ale również wykonawcy.

– Z edukacji zejdźmy na drogi. Co nas czeka jeszcze w tym roku?

– W budowie jest Zygmuntowska i Zagłoby. To największa inwestycja drogowa warta około 10 mln zł. Kończą się prace przy Staszica, Kołłątaj, Równej oraz Sokolej. Jesienią zaczną się prace przy parkingach „Parkuj i Jedź” przy Dużej oraz Sportowej. Ogłosiliśmy przetargi na Poznańską i Lisią.

– A ciąg Kościuszki i Sosnową?

– Przetarg ogłosimy w tym roku. Trochę to potrwa, bo jest to postępowanie z udziałem unijnych pieniędzy. Dlatego gros prac będzie realizowana w przyszłym roku. Przebudujemy skrzyżowanie z Okólną, odwodnimy drogę, położymy nowy chodnik i ścieżkę rowerową. Podobnie będzie z Główną i przyległymi.

– A co z Karłowicza-Sobieskiego i Modrzewiową? W tym roku liczyliśmy na budowę.

– Wybrany w przetargu projektant potrzebował więcej czasu. Zdarzają się nieprzewidziane sytuacje, które opóźniają proces inwestycji. Ja chcę tylko zapewnić – z niczego się nie wycofujemy, jeśli coś obiecaliśmy, to zrealizujemy. I przepraszamy za ewentualne opóźnienia. Zdaję sobie sprawę, że mieszkańcy niecierpliwie czekają na inwestycje, których w poprzedniej kadencji nie doświadczali.

– Ci z dużym stażem mówią, ze burmistrz robi tylko nowym mieszkańcom, ci nowi – że tylko „starym”.

– Najważniejsze – mówią, że robię. Od tego jestem. A gdy spojrzycie na mapę inwestycji, zobaczycie, że nie robię dla „starych” i „młodych”, tylko dla wszystkich. Tak jak budowę Jedynki, do której pójdą wnuki „starych” i dzieci „nowych”.

– Ale z realizacją budżetu obywatelskiego idzie jak po grudzie…

– Gdybyśmy latem wyłonili wykonawcę placu przy Sportowej, wynik byłby lepszy. To tam były ulokowane dwa projekty z budżetu obywatelskiego. Ale fakt – tu mamy opóźnienia. Podkreślam jeszcze raz – nie mam zamiaru rezygnować i zachęcam do głosowania w nowej edycji.

– Cofnijmy się nieco w czasie. Co wydarzyło w sierpniu 2009 roku?

– Trzymam do tej pory okładkę „Gazety MSG” z zapowiedzią cukierkowej akcji „Tak dla Obwodnicy Marek”.

– Kiedy otwarcie trasy?

– Mam nadzieje, że jak najszybciej. Jestem w stałym kontakcie z Generalną Dyrekcją Dróg Krajowych i Autostrad, inwestorem obwodnicy. Wiem, że naciskają na wykonawców, by zdążyli w terminie.

– Jest satysfakcja z udziału w tym społecznym projekcie?

– Największa z tego, że tylu mieszkańców połączyliśmy pod wspólnym sztandarem. Odliczamy już tylko tygodnie i dni do otwarcia trasy. Życie w Markach zmieni się nie do poznania. Jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki znikną tysiące samochodów ciężarowych, które dziś rozjeżdżają Aleję Piłsudskiego. Mam nadzieję, że uda się przeforsować remont głównej ulicy mareckiej w naszej wersji. W ujęciu symbolicznym – przywracamy ulicę miastu, żegnamy tranzyt i zanieczyszczenia.

– Są jednak mieszkańcy, których martwi bliskość obwodnicy. Mam na myśli tych, którym zredukowano ochronę akustyczną.

– Wystąpiliśmy do GDDKiA z prośbą o przedstawienie kosztów dobudowania ekranów. Jeśli pojawi się taka możliwość, poproszę Radę Miasta o wysupłanie pieniędzy na projekt, który tak naprawdę będzie chronił kilka tysięcy osób.

– A co z centrum magazynowym przy Okólnej? Rzeczywiście TIRy znów zaleją Marki?

– Przekonacie się sami, że nie. Mam wrażenie, że ktoś próbuje dorobić mi gębę. Czytam w internecie, że burmistrz pozwolił. Pozwolenie wydał starosta, bo realizacja inwestycji jest zgodna z prawem. Ja ze swej strony dołożyłem wszelkich starań, by zachęcić inwestora do inwestycji w ogólnodostępną infrastrukturę. I to się udało. Spory kawałek Okólnej zostanie odwodniony, pojawi się tam nowy asfalt, chodniki i ścieżka rowerowa. Gdy miasto miało za to płacić z własnej kieszeni, wydałoby kilka milionów złotych. I nic za to nie obiecywaliśmy inwestorowi, przeciwnie, dalej będziemy go zachęcać do działań z zakresu społecznej odpowiedzialności biznesu – w tym wypadku za wspólną infrastrukturę.

#Żywyekran

Otwarcie obwodnicy będzie mieć dla mnie słodko-gorzki smak. Zapytacie dlaczego? No przecież Aleja Piłsudskiego zostanie odkorkowana, a przejazd z jednego końca Marek na drugi zajmie kilka minut, a nie kilkadziesiąt. „Hej stary, przecież z Orychem i Ostaszem zorganizowaliście cukierkową akcję, budowa jest na ukończeniu, więc skąd ten gorzki smak? – zapytał znajomy, gdy podzieliłem się z nim swoją refleksją.

Gdy staraliśmy się o budowę obwodnicy, wiedzieliśmy, że będziemy chronieni ekranami akustycznymi. Wprawdzie nie takimi wysokimi jak na Trasie Toruńskiej, ale na całej długości trasy przez Marki. To dawało szansę, że ci, którzy będą mieszkać przy drodze, nie zginą w hałasie, wytwarzanym przez co najmniej 60 tys. pojazdów, pędzących co najmniej 100 km/h. Nadzieja prysła jak bańka mydlana. Gdy wybuchła afera z ekranami na trasie Warszawa Łódź, GDDKiA zaczęła redukować ich długość i wysokość. Ale nie na trasie do Łodzi, ale w Markach i to w terenie zurbanizowanym. Od początku wysyłaliśmy sygnały – zastanówcie się, to jest nie w porządku, nie możecie popadać ze skrajności w skrajność. Zbieraliśmy podpisy, pielgrzymowaliśmy do polityków, pisaliśmy pisma – trafiliśmy na beton. Ba, burmistrz napisał do resortu infrastruktury, że miasto będzie partycypować w budowie ekranów. I co? I nic.

Dlatego nie dziwię się determinacji mieszkańców okolic Szpitalnej, Szkolnej, Wojskiego, Pałacowej. To oni będę najbardziej narażeni na hałas z obwodnicy. Na początku kwietnia ustawili żywy ekran – w miejscu, gdzie nie będzie tych prawdziwych, w odległości kilkudziesięciu metrów od bloków zamieszkiwanych przez setki (o ile nie tysiące) osób. Informacja poszła w świat. Czy ktoś ją usłyszy? Czy zniknie w hałasie wytwarzanym przez tysiące TIRów jadących z i do Białegostoku… Dodajmy, ze chodzi o niewielkie pieniądze. Budowa obwodnicy to prawie 740 mln zł. Koszt uzupełnienia ekranów – 1,3 proc. tej kwoty.

 

Brawo Wy!

Ciekawą rzecz usłyszałem dziś wieczorem o ojcu Leonie Knabicie, słynnym benedyktynie, który skończył właśnie 87 lat. Gdy nauczał religii, prosił dzieci, by w gazetach szukały dobrych wiadomości, wycinały je i wkładały do zeszytu. To, o czym napiszę, absolutnie nadawałoby się do wklejenia. Bo dzięki Wam udało się podzielić dobrem.

Gumofilce pełne słodyczy

Tak, tak, ten tytuł nie jest pomyłką. Dziś po południu pracownicy ratusza pożegnali Szczepana Ostasza, który wraca do rodzinnego Krakowa, by pracować w rodzinnym biznesie. Były wiceburmistrz usłyszał wiele ciepłych słów od burmistrza Jacka Orycha oraz od swoich podwładnych. Otrzymał też od nich sympatyczne pamiątki. Na oryginalny pomysł wpadł wydział inwestycji, który podlegał Szczepanowi. Wiedząc, że teraz mnóstwo czasu będzie spędzał na krakowskich budach, przedstawiciele tej komórki urzędu wręczyli mu praktyczny prezent z przymrużeniem oka – gumofilce. Ale jakie! Po brzegi były wypełnione słodyczami, które – jak rozumiem – miały osłodzić wiceburmistrzowi rozłąkę z Markami. Szczepan zdecydował, że gumofilce do Grodu Kraka zabierze, ale słodycze odda dzieciom. Były wiceburmistrz przekazał je na wkład do prezentów związanych z ósmą edycją akcji „Święty Mikołaj mieszka w Markach” (jej założenia TUTAJ). W imieniu obdarowanych na święta – serdecznie dziękuję! A Szczepanowi – powodzenia na nowej, budowlanej drodze życia zawodowego!

Nowe rondo w Markach :-)

Nie wiem, czy wiecie, ale mamy w Markach nowe rondo. Jego nazwa z pozoru jest frapująca, a tablica informacyjna wykonana na drewnianej desce. Oto bowiem blisko budowy obwodnicy wyrosło Rondo Dębu Pomorskiego. Na próżno szukać tego ronda na mapach, na próżno szukać tego gatunku drzewa w podręcznikach przyrody. Jest dąb burgundzki, bezszypułkowy, szypułkowy… Ale Pomorski? I to w naszym mieście? Wytłumaczenie jest jednak proste. Oto mieszkańcy ul. Pomorskiej (boczna od Ząbkowskiej przy przedszkolu Bambi)  postanowili zatroszczyć się o dąbczaka, który wyrósł na końcu ich ulicy. Rzeczywiście idealny do objeżdżania – widziałem na własne oczy 🙂 Gratuluję poczucia humoru i… życzę budowy oświetlenia. No i oczywiście oby hałas z przebiegającej w naszym/waszym sąsiedztwie obwodnicy Wam nie dawał się we znaki.

Marecki lider Akademii Przyszłości – poszukiwany

Wiosną w gronie przyjaciół spotkaliśmy się, by pomyśleć, co by tu jeszcze w naszym mieście wymyślić  :-). Gros ekipy stanowiły osoby, które organizowały różne akcje społeczne. Także tę mikołajową, polegającą na sprawianiu gwiazdkowej radości dzieciom z biednych mareckich rodzin. Ze znanego powiedzenia o dawaniu ryby i wędki był to oczywiście wariant z rybą. Doszliśmy wówczas do wniosku, że czas dorzucić (lub raczej zarzucić) wędkę. Wpadliśmy na pomysł, aby ściągnąć do naszego miasta Akademię Przyszłości, czyli dziecko Stowarzyszenia Wiosna, znanego przede wszystkim ze „Szlachetnej Paczki”.

Czym jest Akademia Przyszłości? Opowiada o tym strona internetowa organizacji ks. Jacka Stryczka.

„Kiedy wolontariusze (Szlachetnej Paczki – przyp. TM) odwiedzali rodziny w potrzebie, dostrzegli, że dzieci potrzebują nie tylko materialnej pomocy, ale przede wszystkim wyprowadzenia ich z błędnego przeświadczenia, że do niczego się nie nadają. Akademia sprawia, że dzieci, które dotychczas czuły się nieważne, mogą poczuć się wyjątkowe. Stają się czyimś oczkiem w głowie. To uczucie przeprowadza je do lepszego życia. Dzięki całorocznej pracy z tutorem-wolontariuszem, Akademia zapewnia mądrą pomoc podopiecznym (…) Akademia nie zmienia świata dzieci, nie usuwa przeszkód z ich drogi, ale uczy je, jak sobie w tym świecie radzić. Otoczenie dziecka i problemy mogą pozostać takie same, ale dzięki Akademii, dziecko wie, jak stawiać czoła trudnościom i wygrywać. O przeszkodach myśli jak o wyzwaniach możliwych do podjęcia i wygrania. (…)”

W sierpniu z Martyną Motyczyńską, jednym z uczestników wiosennej narady, spotkaliśmy się z przedstawicielami Stowarzyszenia Wiosna. I tu mamy dobrą wiadomość. Znana organizacja zdecydowała się wejść do Marek z Akademią Przyszłości. Potrzebujemy teraz lidera, który poprowadzi projekt w naszym mieście: zbuduje zespół wolontariuszy, pomoże w rekrutacji dzieciaków i przy organizacji niezwykłych wydarzeń dla nich. Ogłaszamy niniejszym, że poszukiwania zostały rozpoczęte. Zainteresowani powinni kontaktować się e-mailowo pod adresem mazowieckie.ap@wiosna.krakow.pl

Za jednym zamachem można zrobić dobry uczynek (pomóc mareckim  dzieciakom) i zdobyć umiejętności menedżerskie (przydatne na rynku pracy). Akademia zapewnia, że potwierdzają to losy dotychczasowych liderów. Organizacja chętnie opowiada o losach Anny Tatarewicz, która pracowała dla stowarzyszenia w Bydgoszczy. Liderka pierwotnie myślała, by zostać nauczycielką – po zdobyciu doświadczeń w Akademii Przyszłości została menedżerem ds. komunikacji w Fundacji „Teraz Polska”.

– Dzięki Akademii Przyszłości zbudowałam liczne kontakty (także z gwiazdami), nauczyłam się organizacji dużych wydarzeń i obsługi mediów. Zdobyłam szereg umiejętności, które do dziś przydają się w mojej pracy zawodowej – podkreśla Anna Tatarewicz.

Kto z Marek pójdzie w jej ślady?

Kochani, jeśli jesteście zainteresowani, odwiedźcie stronę stowarzyszenia https://akademiaprzyszlosci.org.pl/

Każda para rąk…

Kochani, zjedliście pewni już obiad i zastanawiacie się, co zrobić z wolnym czasem. Do meczu jeszcze daleko, a można zrobić dobry uczynek. Otóż przy pomniku przy ul. Paderewskiego trwają prace (jest 15.15) przy ozdobieniu tego terenu. Na miejscu jest prawie wszystko: kwiaty, kora, narzędzia. Brakuje jednego – Waszej pomocy. Jeśli ktoś ma wolną godzinkę, niech wpadnie. Liczy się każda para rąk.  Ci, którzy pracują tam od rana, potrzebują pomocy. Byłem, sadziłem, teraz apeluję – wpadajcie.

Ps. Na ochotników czekają niespodzianki!

Kwitnący projekt Kwitnącego Osiedla

W sobotnie popołudnie wpadli do nas Kasia i Marcin. Niebosko zmęczeni, bosko zadowoleni. Należeli do grona organizatorów akcji zagospodarowywania terenów za Kwitnącym Osiedlem. To projekt, który – przy udziale ratusza i Fundacji Sendzimira – otrzymał wsparcie finansowe z funduszy ochrony środowiska. Przed  południem moi goście martwili się o odzew lokalnej społeczności. Nic dziwnego – na etap projektowania terenu przyszło zaledwie kilka osób. Tym razem działy się rzeczy wielkie – liczba osób, która przyszła z pomocą, przekroczyła najśmielsze oczekiwania. Pomogli też strażacy, którzy podlali teren. Marcin przesłał mi zdjęcie z projektu, które z przyjemnością publikuję. Gratulacje dla uczestników! Niech Kwitnące kwitnie!

M&P – drugi krzyżyk na karku

Tagi

Gazele Biznesu, M&P, Pawlina

Ostatnio na forum mareckim pojawiło się takie pytanie: Co wam najbardziej kojarzy się z Markami oprócz ciuchci mareckiej i cegielni? Większość odpowiedzi bardziej niż oczywista: tiry, korki, dziurawe drogi…. Czyli porażki. A ja pomyślałem o sukcesie, pod który ziarno zostało zasiane 20 lat temu. I człowieku, który doszedł do niego ciężką pracą.